نگاه اکتیو: سریال«مترجم» همانند «شبکه مخفی زنان» پس مدت زمان طولانی از ایجاد صفحه اش در وبسایت نماوا، سرانجام به انتشار رسید و قسمت اول آن چهارشنبه گذشته منتشر شد. «مترجم» اولین سریال نمایش خانگی بهرام توکلی و دومین سریال توکلی و سعید ملکان در قامت نویسنده و تهیه‌کننده در این بستر است. «نهنگ آبی» ساخته پیشین این دو در سال ۹۸-۱۳۹۷ در شبکه نمایش خانگی منتشر شد؛ سریالی که به دلیل مسائل تولید به یک اثر گنگ و شکست خورده بدل شد. خروج لیلا حاتمی از پروژه، همزمانی تولید این سریال با ساخت فیلم «غلامرضا تختی»(محصول دیگر ملکان و توکلی)، تغییر فیلمنامه و… عواملی بود که باعث شد؛ «نهنگ آبی»، اولین تولید رسمی فیلیمو، اثری قابل اعتنا و ماندگار نشود.
حالا پس از سه سال می توان قسمت اول «مترجم» را نسخه مشابه ای با «نهنگ آبی» دانست؛ با همان سبک روایت و طرح معما با این تفاوت که در «نهنگ آبی» قصه با آرمین شروع می شود اما در «مترجم» قصه با غزاله آغاز می شود.به عبارت دیگر بر خلاف نسخه قبلی حالا یک دختر است که خود را وارد یک جریان مخوف و مافیایی می کند.
مهم ترین نکته در ساخت یک اثر معمایی آن است که نویسنده و کارگردان با جهانی که می سازد آشنایی کامل داشته باشد و بتواند آن را به مخاطبش هم منتقل کند.قسمت اول «مترجم» در تلاش بود تا با طراحی صحنه، آشنایی زدایی کند؛ با توجه به آنونس رسمی، این اتفاق در قسمت های آتی هم خواهد افتاد و به نظر می رسد فیلمساز با دور شدن از فضای رئال و سنتی ایران می خواهد؛ جغرافیا را در مرتبه بعدی قرار دهد و جهانی منحصر به فرد برای خودش بسازد.
با توجه به پایلوت، «مترجم» یک اثر عامه پسند نیست و خیلی نمی تواند باب طبع همه افراد باشد اما با این اوصاف هم روی لبه تیغ حرکت می کند و ادامه آن به نحوه روایت داستان و اقناع کردن مخاطب در طرح ریزی معماهایش باشد.تعداد قسمت نیز در نمایش خانگی مهم است که برخی آثار گنجایش ۵ قسمت را هم ندارند اما در کمال ناباوری تا ۵۵ قسمت پخششان ادامه دارد.در این نگاره نکته ای درباره بازی ها مطرح نشد؛ چرا که همه چیز به شخصیت پردازی ها در قسمت ها آتی بستگی دارد و باید دید «مترجم» می تواند به نسخه موفق «نهنگ آبی» یا چیزی فراتر از آن بدل شود یا همان مسیر را طی می کند؟
نگاهی به قسمت اول سریال «مترجم»:نسخه زنانه «نهنگ آبی»
