فیلم تئاتر «خانه برناردا آلبا» به کارگردانی دکتر علی رفیعی امشب 22 دیماه به مناسبت زادروز ایشان در پلتفرم «فیلم‌نت» منتشر شد
نمایشنامه «خانه برناردا آلبا» یکی از سه‌گانه مشهور لورکاست که دکتر علی رفیعی در آذرماه ۱۳۹۷ را به صحنه برده‌است. «خانه برناردا آلبا» داستان آشفتگی‌های زندگی خانوادگی زنی شصت ساله است که شوهرش را به تازگی از دست داده. او که تمام عمرش را در تنهایی و انزوا و محروم از عشق و کامیابی به سر برده، بعد از مرگ شوهر پنج دخترش را تا حدی منزوی می‌کند که به گفته خودش «حتی روزنه‌ای به بیرون نداشته باشند». سرانجام، حاصل این انزوا و استبداد، جنایتی هولناک است پشت دیوارهای بلند تعصب و مذهب و سنت.
رویا تیموریان، مریم سعادت، مائده طهماسبی، سارا رسول زاده، نسرین درخشان زاده، پریسا صبوری نژاد، ریحانه سلامت، یلدا عباسی، مصطفی ساسانی، مرضیه بدرقه، ساناز روشنی، فرزانه زینتی، ساناز نجفی، ستاره بذرافشان، زهره رمضانی بازیگران این نمایش هستند.
علی رفیعی (متولد ۲۲ دی ۱۳۱۷، اصفهان) کارگردان، بازیگر، طراح صحنه و لباس تئاتر و سینما است. وی تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم در اصفهان ادامه داد و در این دوران در تیم فوتبال شاهین دروازه‌بان بود. رفیعی در سال ۱۳۳۶ موفق به اخذ بورسیه ورزش و عزیمت به فرانسه شد اما آسیب‌دیدگی و شکستگی پا در کوه‌های آلپ در حین اسکی در سال ۱۳۳۸ سرآغاز تغییر مسیر زندگی او شد. او سپس مبادرت اخذ لیسانس و فوق لیسانس جامعه‌شناسی در سوربن نمود و در این دوران پس از آشنایی با یک کمپانی فیلم‌سازی وارد عرصه بازیگری شد. او سپس با ورود به گروه های تئاتری و گذراندن دوره‌های بازیگری در موسسه بازیگری شارل دولن پاریس و و طی دوره‌های بازیگری نزد ژاک لوکوک مدارج بازیگری را گذراند. رفیعی سپس به عنوان دستیار کارگردان در تئاتر ملی فرانسه مشغول بکار شد. رفیعی در این دوران پس از ثبت نام در دانشگاه بین‌المللی تئاتر پاریس، در رشته تئاتر در دانشگاه سوربن فارغ‌التحصیل و موفق به اخذ دکتری مطالعات تئاتری شد. او در سال ۱۳۵۳ به ایران بازگشت و تدریس در دانشکده هنرهای زیبای تهران را آغاز کرد. او در سال ۱۳۵۵ به‌عنوان رئیس تئاترشهر تهران منصوب شد. رفیعی در سال ۱۳۵۶ با استعفا از ریاست تئاترشهر تهران به عنوان رئیس دانشکده هنرهای دراماتیک تهران مشغول بکار شد. او پس از انقلاب در سال ۱۳۵۹ به فرانسه عزیمت نمود و سال ۱۳۶۹ به ایران بازگشت. رفیعی به تدریس در دانشکده سینما تئاتر مشغول شد و اقدام به تشکیل گروهی تازه از دانشجویان تئاتر نمود. اولین حضور او در جشنواره تئاتر فجر پس از بازگشت به ایران به سال ۱۳۷۱ برمی‌گردد که یادگار سال‌های شن را در کنار آثاری نظیر سیرک به نویسندگی و کارگردانی حسین نوری و حقه‌‌های اسکاپن اثر مولیر به کارگردانی قطب‌الدین صادقی به روی صحنه برد.